درباره مهاجرت علیرضا فغانی؛ گودبای الیت!

6 ماه پیش علیرضا فغانی در گفت‌وگو با یک ویژه‌نامه‌ نوروزی و در پاسخ به این سؤال که نظرش درباره کلمه «ایران» چیست گفته بود: «همیشه قلب‌مان برایش تپیده و می‌تپد.»
حالا در فاصله چندماه خبرهای ناراحت‌کننده‌ای در فضای مجازی دست به دست می‌شود: «داور مشهور از ایران مهاجرت خواهد کرد.» ماجرا البته پیچیده نیست. دست کم برای ما که این سال‌ها به شنیدن چنین اخباری عادت کرده‌ایم. مهاجرت در ایران تمام نمی‌شود و انگار فقط از صنفی به صنف دیگر سرایت می‌کند. حالا نوبت به علیرضا فغانی‌ است. داور برجسته ایرانی که در جهان فوتبال برای خودش اسم و رسمی دست و پا کرده و سال گذشته حتی کاندیدای قضاوت در مهم‌ترین بازی فوتبال سال یعنی فینال جام جهانی روسیه هم بود. فغانی در اوج پختگی است. 41 سال از سنش می‌گذرد و صلابتش در زمین زبانزد است. او حتی در جام جهانی هم تحت تأثیر ستاره‌های آلمان، برزیل، فرانسه یا آرژانتین قرار نگرفت و هنوز که هنوز است برخورد تندش با بازیکنان آلمانی که مدافع عنوان قهرمانی بودند در ذهن‌ها باقی مانده است.
فیفا برای داوران برگزیده‌اش از واژه «الیت» استفاده می‌کند؛ واژه‌ای که فارسی‌اش می‌شود «نخبه». و این واژه انگار برای علیرضا فغانی ساخته شده. او هم فوتبالیست بوده و هم با کارهای اداری آشناست. هم کارمند شهرداری است و هم داور مهم‌ترین بازی‌های داخلی و خارجی این چند سال. فغانی از سال گذشته که در روسیه قضاوت کرد، مرزهای یک داور کلاسیک ایرانی را جا به جا کرد و در هیبت یک سلبریتی قدم به جامعه گذاشت. در یک سال گذشته، عکس او در تبلیغات و بیلبوردهای زیادی دیده شده و کمتر فوتبال‌دوستی است که او را در خیابان ببیند و نشناسد. فغانی البته کم هم منتقد ندارد؛ به ویژه در بین طرفداران باشگاهی. بعضی همین انتقادی تند مجازی را عامل مهاجرت احتمالی او می‌دانند. خودش هم ناراحتی‌اش را کتمان نمی‌کند و همین هفته پیش در قسمتی از پیام تبریک اینستاگرامی‌اش به مناسبت روز بین‌المللی داور نوشت: «تمام آرزوهایش در ساق پاهایش نهفته است. می‌دود، عرق می‌ریزد، می‌ایستد، سوت می‌زند، بعضی‌ها خوشحال از سوتش، بعضی‌ها ناراحت ولی هیچ‌کس تشویقش نمی‌کند، اصلاً انگار به این قشر تشویق نیامده است، ولی همچنان به خاطر هدفی که دارد تلاش می‌کند.»
اما واقعیت این است که اگر رفتنی هم برای او در کار باشد به خاطر سپهر و ساغرش است. دو فرزندی که فغانی از مدت‌ها قبل گفته بود می‌خواهد به‌خاطر آنها و شرایط تحصیلی‌شان از ایران برود. فغانی البته همچنان مانند 6 ماه پیش که گفته بود قلبش برای ایران می‌تپد، ایران را دوست دارد و گفته حتی اگر برود هم باز در ایران قضاوت خواهد کرد و قضاوت‌های بین‌المللی‌اش را هم با عنوان داور ایرانی انجام می‌دهد اما خبر مهاجرت احتمالی‌اش یا بهتر بگوییم تغییر محل سکونت زندگی‌اش، خیلی‌ها را مضطرب کرده و همین نشان‌دهنده علاقه مردم به اوست. علاقه‌ای که قطعاً یکطرفه نیست.

اولین نفری باشید که نظر می دهد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *